Vulvalı bireylerde genital organ iki kısma ayrılır: dış genital ve iç genital. Cinsel organların vücudun dışında kalan kısmına yani dış genital bölgeye vulva denir. Vulva genel olarak mons pubis, labia majora (dış dudak), labia minora (iç dudak), klitoris, üretral açıklık, vajinal açıklık, perineum ve hymeni kapsar. Vulvanın dışında dış genital içerisinde anüs de bulunur. Mons pubis, vulva üzerinde yer alan kıllı kısımdır. Cinsel uyarılma esnasında haz veren noktalardan biridir. Labia majora yani dış dudaklar, cinsel organı koruyan kısım; labia minora yani iç dudaklar vajinal ve üretral açıklığı çevreleyen kısımdır. Klitoris ise iç dudakların birleştiği yerde vulvanın üst kısmında bulunur. Görünen kısmı klitorisin baş kısmıdır ve klitorisin kolları iç genital bölgede yer alır. Klitoriste çok sayıda sinir bulunur bu yüzden de hassas bir noktadır. Cinsel uyarılma esnasında en çok haz veren noktalardan biridir. Üretral açıklık klitorisin hemen altında bulunan, idrar atımının gözlemlendiği kısımdır [1]. Vajinal açıklık ise üretral açıklığın altında bulunan, adet kanının vücudu terk ettiği, doğumun ve penetrasyonun gerçekleştiği kısımdır. [1] Perineum, vajinal açıklık ile anüs arasındaki alan, anüs ise deri cinsel uyarımı açısından hassas olan rektal açıklıktır. Halk arasında kızlık zarı olarak da bilinen hymen ise herkes için farklılık gösteren hatta bazı vulvalı bireylerde bulunmayan bir yapıdır. Bu yapının olmasının nedeni ise çocukluk çağında vajinayı dış mikroorganizmalara karşı korumaktır. Oldukça hassas, esnek ve delikli bir yapıya sahip olan hymen; tampon kullanımı, spor, ata binme, bisiklete binme, mastürbasyon, jinekolojik muayene gibi durumlarda yapısını koruyamayabilir ve genişleyebilir.
İç genital bölge; vajina, rahim, yumurtalık ve fallop tüplerden oluşur. Vajina, vulva ile serviks arasında bulunan tüptür. Vajina duvarları ve kıvrımları, rahim ağzı ile dış bölge arasında hem bariyer hem de erişim yolu sağlayan birçok amaca sahiptir [2]. Vajina; menstrual akıntının (regl) geçişini sağlayan, doğum sırasında bebeğin geçtiği yol olan, bölgeyi nemli tutmak ve cinsel uyarılma zamanlarında kayganlığı artırmak için vajina duvarlarından sıvılar salınan bir yapıdır. Vajinanın kendi pH dengesi bulunmaktadır ve bu denge vajinal duş, tampon kullanımı, cinsel birleşim gibi durumlar sonrası değişebilmektedir. Vajinada bulunan mikroorganizmalar bu pH ile denge halindedir ve pH’ın bozulması ile mikroorganizmaların bazılarının daha baskın hale gelmesi durumundaı koku ve ağrı meydana gelebilir (Anderson, Klink ve Cohrssen, 2004).
Rahim pelvisin ortasında, mesanenin arkasında ve rektumun önünde yer alan kalın duvarlı, kaslı, armut biçimli bir organdır. Rahmin ana işlevi, gelişmekte olan fetüsü tutmaktır [3]. Yumurtalık ise bağlarla rahme bağlanır. Kadın cinsiyet hormonları (östrojen ve progesteron) ve erkek cinsiyet hormonları üretmeye ek olarak yumurtalıklar yumurta üretir ve serbest bırakır [3]. Fallop tüpleri, 2 dar tüptür ve rahmin üst kenarlarından yumurtalıklara doğru uzanır. Tüpler doğrudan yumurtalıklara bağlanmaz. Bunun yerine, her bir tüpün ucu parmak benzeri uzantılarla huni şeklinde genişler. Sperm ve yumurta burada karşılaşır. [1]
İç genital bölge içerisinde bulunan bir diğer organ ise vestibüler bezdir. Vestibüler bez, bartolin bez (büyük vestibüler bez) ve skene bez (küçük vestibüler bez) olmak üzere ikiye ayrılır. Bartolin bez vajinanın sağ ve solunda bulunan cinsel birleşme sırasında kayganlaşma sağlayıp penetrasyonu kolaylaştırır. Skene bezi ise vajinal duvar içinde bulunur ve cinsel ilişki sırasında kasılarak salgı üretir. Birçok kez skene bezi G-noktasıyla ilişkilendirilse de son araştırmalar gösteriyor ki bu iki yapı birbiriyle bağlantılı değil. Halk arasında orgazm için gereken ve dokunulduğunda orgazma yol açan bir nokta olarak bilinen G-noktası, orgazm için gerekli olmadığı gibi tek bir nokta da değildir. Araştırmalar G-noktasının tek bir nokta olmadığını, klitoris ve vajinayı kapsayan bir ağ olabileceğini varsaymaktadır.
Kaynaklar