Korunmasız düzenli cinsel ilişkiye rağmen bir yıl içinde hamileliğin gerçekleşmediği durumlarda yardımcı üreme tekniklerine başvurulabilir. Bu tekniklerden en yaygını ise tüp bebek tedavisidir. Bu tedavi yöntemi, bireylerin çocuk sahibi olması için uygulanan en etkili yardımcı üreme teknolojilerinden biridir.
Tüp bebek tedavisi sırasında olgunlaşmış yumurta hücreleri alınır ve laboratuvar ortamında suni yollarla sperm tarafından döllenmesi sağlanır, daha sonra döllenmiş yumurta (embriyo) rahme yerleştirilir [1]. Bu işlem çiftin kendi yumurta ve sperm hücreleriyle yapılabildiği gibi, anonim bir donörden hücre alınarak da gerçekleştirilebilir [1].
Tüp bebek tedavisi etkili bir yardımcı üreme teknolojisi olsa da başarı oranı bireylerin yaşına ve kısırlık nedenlerine göre değişebilmektedir. Genç kadınların sağlıklı bir hamilelik olasılığı daha yüksektir ve 42 yaşından sonra tüp bebek tedavisinin başarı oranı düşmektedir [2]. Ayrıca, tüp bebek tedavisi her zaman gebelikle sonuçlanmayabilir. Örneğin tedavi sırasında kullanılan ilaçların yan etkileri, dış gebelik ve ovaryan hiperstimülasyon sendromu (OHSS) tedavi esnasında karşılaşılabilen bazı riskler arasındadır [2].
Kişiler tekrarlayan düşük yaşadıysa (2 veya daha fazla), yumurtlama problemi yaşıyorsa, endometriozis hastalığı var ise veya sperm sayısında ve hareketinde bir bozukluk varsa, tüp bebek tedavisine başvurulabilir [3]. Bunlar dışında kişilerin tüp bebek tedavisine uygun olup olmadığı bazı testlerle de ölçülmektedir. Sperm analizi, hormon testleri ve yumurtlama testi uygulanan testlerden bazılarıdır [3].
Kaynaklar